Moshoeu, Andre Kona ve Donald Khuse..

Rahmetli İlhan Cavcav’ın Türk futboluna kazandırdığı Afrika’lı futbolcular.. ve bu 3 futbolcunun ülkemizde tutmasının sonucunda, Türkiye’de ki futbol takımları artık Yugoslavya yerine rotasını Afrika’ya çevirmişti.

”Bir bakkal açılır, onun iyi iş yaptığını gören hemen yanına bir başka bakkal açar, her ikisi de rekabet edip batar!” Cavcav, Afrika’daki kaynağının kurumasını böyle anlatıyor. “Afrika’dan 100 bin dolara aldığımız adamlar için 1 milyon dolar teklif eden takımlar ortaya çıkınca, bizim verdiğimiz parayı beğenmez oldular ve o kapı kapanıverdi. İnan o paraya Güney Afrika’da bir takımı, hem de tüm oyuncularıyla alırsın!”

Başkan her ne kadar “Kapandı” dese de Zaire, Nijerya, Zimbabve gibi ülkeleri gezerek Afrika’dan futbolcu getirmeye devam etti. Her transfer döneminin başında tek amaçlarının, talibi olan futbolcuları satıp yarı fiyatına yenilerini almak olduğunu söyledi. Tabii ki hiçbiri yine bir transfer döneminde hızını alamayıp söylediği “Kulübün menfaatleri için istesinler, kendimi bile satarım” cümlesi kadar etkili değildi. Hatta değerini de 20 milyon dolar olarak..

1990’ların ortalarında Gençlerbirliği’nin çarkı, adı duyulmamış kulüplerden meçhul adamlar getirilip kısa sürelerde yıldıza dönüştürülerek, her yıl birkaç yıldızdan çuvalla döviz kazanılarak dönmeye devam etti. Buna rağmen takım budanmış yediveren gibi açıyordu.

Transfer konusundaki başarısının sırrı, baba mesleğinden kalmaydı. “Benim işim un. Futbolcuyu buğday seçer gibi seçerim. Mahalle maçlarını bile izlerim. 17 çocuklu bir ailenin çocuğu olarak kıt kaynakları değerlendirmeyi bilirim.”

Rahmetli İlhan Cavcav’ı ve Moshoeu’yu saygı ve rahmetle anıyoruz.